در اسناد تجاری «امضا» جایگاه ویژه‌ای دارد و موضوعات متعددی همواره در رابطه با آن قابل طرح و بحث بوده‌است. در این نوشتار به بررسی یکی از مهم‌ترینِ این موضوعات یعنی انواع امضا‌هایی که ممکن است در ظَهر (پشت) چک درج شود و هم‌چنین آثار هر یک از این امضا‌ها خواهیم پرداخت.

امضا‌های موجود در ظَهر چک، چک یکی از مهم‌ترین و پرکاربردترین اسناد تجاری می‌باشد؛ سندی که از حیث ماهیت، یک سند عادی است، زیرا اشخاص عادی جامعه بدون نیاز به مراجعه به دفاتر اسناد رسمی آن را تنظیم می‌کنند، اما قانون‌گذار امتیازات اسناد رسمی مانند لازم‌الاجرا بودن را برای آن در نظر گرفته‌است.

یکی از مسائل بسیار مهمی که در خصوص چک همواره مطرح بوده‌است، مربوط به «امضا» می‌باشد. موضوعات متعددی همواره در رابطه با امضای اسناد تجاری قابل طرح و بحث بوده‌ است؛ نخست این‌که آیا وجود امضاء در خصوص این اسناد ضرورت دارد و یا این‌که هنگام صدور یا تنظیم آن‌ها می‌توان به جای امضاء از اثر انگشت نیز استفاده کرد؟ و دیگری آن‌که امضا‌هایی که در ظَهر (پشت) اسناد تجاری وجود دارند، دارای چه ماهیتی می‌باشند؟

چنانچه فردی مدعی باشد که در اثر اشتباه یا قصور پزشکی دچار آسیبی شده است، باید بداند قانونگذار به منظور رسیدگی به موضوع، مراکزی را در این خصوص تعیین کرده است.

پزشکان رکن اصلی و اساسی حفظ سلامت جامعه و مردم در برابر بیماری‌ها و آسیب‌های وارده و ... هستند. این جایگاه همانطور که رفیع و قابل احترام است، چندین برابر دارای مسئولیت و تکلیف برای پزشکان خواهد بود بنابراین همانطور که پزشکان از دید قانونگذار دارای حقوق، امتیازات و جایگاه اجتماعی خاصی هستند، دارای تکالیفی نیز خواهند بود.

قرارداد حواله یک روش پرداخت است که مواد 724 اتا 733 قانون مدنی به آن اختصاص دارد. در مطلب زیر به بررسی این قرارداد می‌پردازیم. با ما همراه باشید...

*تعریف حواله:

به این مثال توجه کنید: کامیار مبلغ 20هزار تومان به سامیار بدهکار است. اگر کامیار این بدهی(دین) خود را به شایان حواله دهد و شایان ملزم شود که به جای کامیار 20هزار تومان به سامیار بپردازد، قرارداد حواله به‌وجود می‌آید. به بیان دیگر حواله به معنای انتقال دین(بدهی) از شخص مدیون(کامیار) به شخص دیگر(شایان) است. (ماده 724 قانون مدنی)

در این قرارداد، برخلاف سایر قراردادها که معمولا در آن‌ها دو طرف درگیر هستند( مثلا قرارداد خرید و فروش دو طرف دارد: مشتری و فروشنده؛ قرارداد اجاره دو طرف دارد: مالک و مستاجر و…) ما با سه طرف روبرو هستیم: کامیار که بدهکار، مدیون یا محیل است و باید بخواهد که دین و بدهی خود را منتقل کند. سامیار که طلبکار یا محتال است و باید بپذیرد که طلب خود را از شخص دیگر بگیرد و شایان که شخص سوم و محال‌علیه است که باید قبول کند که بدهی کامیار را بپردازد. نکته‌ای که باید به آن توجه داشت آن است که در این قرارداد فقط محیل نیست که تصمیم می‌گیرد و تا طلبکار نخواهد و موافق نباشد، قرارداد حواله شکل نمی‌گیرد. همچنان‌که پذیرش و قبول محال‌علیه برای پرداخت بدهی ضروری است. این نکته در ماده 725 قانون مدنی بیان شده که به موجب آن: حواله محقق نمی‌شود مگر با رضای محتال و قبول محال‌علیه.

ماده 1011 قانون مدنی، اصطلاح غایب مفقودالاثر را تعریف کرده است غایب مفقودالاثر به کسی گفته می‌شود که از غیبت او مدت نسبتاً زیادی گذشته باشد و از او به هیچ وجه خبری به دست نیاید غایب مفقودالاثر دارای وضع حقوقی خاصی بوده و حقوق و تکالیفی نیز برای او در قانون مقرر شده است.

وضعیت حقوقی اموال غایب مفقودالاثر در قانون چیست؟ وقوع جنگ‌ها یا بلای طبیعی یا رفتن به سفر‌های پرمخاطره یا هر اتفاق دیگری می‌تواند عاملی باشد تا کسی از خانه خارج شود و دیگر به خانه بازنگردد.

کسی که رفته، ممکن است بعد از مدتی خبری از خودش یا جنازه‌اش به خانواده‌اش برسد. ابن در حالی است که در بسیاری از موارد هم هرگز نه خبری از خود فرد و نه خبری از زنده یا مرده بودنش به دست نمی‌آید و فرد به اصطلاح «غایب مفقودالاثر» می‌شود.